Jun
10

❤️

  Sayang,

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ooooo Sayang...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


hmmm...




nak citer ni...




orang kan... dah berjaya drive BudakItam tu jejauh tau... jauh sangat masalah nya nie.

orang pun tak sangka... tapi kena percaya jugak tau... hehehehe



😭😭😭




punca ni semua budak-budak kat opis ni lah.

lan, ikie dengan zizi nak pg candat sotong kat ganu tu.. pastu shukran plak menyibuk nak meng'ekor diorg tu semua... walaupun dia bukan nak pegi candat sotong tu pun...

terus la shukran sibuk suruh adik dia pegi cari homestay kat sana.

menekan-nekan ajak orang pegi dengan diorg. (diorg semua tau kan, yang orang ni mana la boleh drive jejauh)

semua tu plak bagi moral support.. 'boleh je drive tu kak, takde apa pun.. tau-tau sampai jer'.. kita pergi konvoi nanti.. jgn risau la.. bla..bla..blaaa... eehhhh!!!


pastu kan yang, diorg sumer poyo..


shukran, gerak awal... ikie gerak lewat malam.. zizi plak konon nak konvoi dengan orang la..

tapi bila dia pun gerak lewat, orang gerak la solo dengan anak-anak.


orang dah kena anxiety attack jugak sepanjang plan nak ikut diorg ke sana tu.

jauh sangat... rasa nak nangis..



tapi gegehkan jugak la hati ni.. kuat kan semangat jugak la.. bak kata along,
"sampai bila ko nak harap orang bed!" cuba la... anak dara awak, dgn baby besar tu, excited nak ikut... betul-betul diorg encourage orang sampai ke sana.


dah la time cuti-cuti sekolah ni, jalan jem giler hingga ke highway Karak nun... so, boleh la bayangkan smapi pukul berapa ke Kuala Terengganu tu klu bertolak nya dlm pukul 2 petang.


Orang stressed giler tau yang...

tapi acah-acah cool juga depan anak-anak... hehehee...


Alhamdulillah, journey ke sana tu.. well done. selamat sampai... walau pun bila mana sampai jer kat tol Kuala Terengganu tu... kepala lutut orang memang mengigil teroks... hahahahhaa.




Sayang,


nak tau tak... time balik tu plak... hehehehee.. orang try bawak selaju yang boleh...
sebab orang tak nak balik lambat.. lalu highway tu gelap-gelap...

bila anak-anak tidur while I'm driving... tertiba fikiran orang melayang terus ingat kat awak tau. terus auto sedih.. auto menangis... iye la.. selalu awak yang drive klu kita ke mana-mana.. tak pernah langsung pun orang penah drive kereta jejauh selama awak ada dgn orang... (balik taman ehsan pun boleh kira berapa jadi je orang bawak keta tu)

dalam melayan perasaan & nangis tu, tak pasan plak lulu dah bangun.. dia pun macam pelik, terus tanya "nape? nape nangis.. nape sedih?'... bila orang diam, tak jawap soalan dia...

orang perasan, dia pun kesat mata... lap mata dia 2-3 kali.. mesti dia pun tau, orang ingat awak yang... dan dia pun feel yg sama...


kitaorg rindu awak tau yang... sangat...




memang kena biasa kan diri dengan takdir yang Allah beri ni kan sayang...

insha Allah... orang mesti boleh kan... kitaorg boleh kan yang???


😢😢😢😢


0 comments: